As cinco

As cinco

As cinco, por fin,
eran as cinco.
Denantes contéi cada segundo,
de golpe, as escadas abáixo.
As cinco!
retumbaron as badaladas.
e catro, tres, dúas: xa!.
as cinco, porta fora.
Beizos brilantes,
a sáia no seu xusto lugar.
O móbil na man,
canto tarda en soar.
A túa voz,
entéira recitándome.
As cinco,
tardaron en chegar.
As nove,
non quero.
As doce,
pasóu tanto?
Vóu apurar a durmir.
As oito,
Correréi axíña,
as doce....perto das cinco.
Un dia máis.

Para cando soño doce de doce.

Marité Prieto

Cantando un alalá

Cantando un alalá

A contención tiña custo,
un tran-tran no corazón.
Lonxe de amoldarse,
calaba.
Na cabeza mil idéas,
de fondo o zumbído.
Víñan as ganas de expresar,
pero mordéu a língua.
Probóu coa mirada,
rumiánte de hastío.
O zoar transformóuse en adagio,
e no péito o sosego.
Maxinóuse noutro traxe,
escoitando aquel balbordo.
Mil nascéncias precisaba,
e tiróu a toalla.
Deixóu de oir,
e bailába agora unha mazurka.
Pasaban por diante fugaces,
silabas soltas, que non entendía.
Movimentos oculares,
mans axitándo en explicacións.
Danzába, danzaba sóa,
sen que ninguén se decatara.
Arte no desemulo,
enxaulába os pensamentos.
Libre ao fin,
cando remataron.
Respostóu cantando un alalá.
Tampóuco entenderon.

Idiomas paralelos,
para encontros desencontrádos.

De canto Babel non é nome de muller.

Marité Prieto
Tódolos deréitos reservados

Coma un cepo

 Coma un cepo

Durmir coma un cepo.
Macizo.
Rotundo.
Ancorádo.
Elevado.
Duro.
Sen savia.
Seco.
Sen sentir.
Sen mans.
Con pes.
Sen altura.
Con miólo.
Con peso.
Con territorio.
Sen fronteiras.
Só.
Con ceo.
Atmosféricamente situado.
Asi.
E o sono.
Ven amado.
Como cada dia fel.
Como cada dia correspondo.
Xuntos no sen-sentir.
Cando estes desaparecen.
Ambrosía do onírico.
Desexósa son.

De cando a mente escoméza a irse,
é eu con ela.

As veces na noite.

As veces na noite.

As veces nace a noite,
e ven con melancolía.
A escuridade e a mesma,
pero ti vela máis moura.
As veces, násceche,
unha noite no péito.
Pesada ao respirar,
sen luar que te alume.
As veces, xiras no pensar,
e na rolda te atrapas.
As veces, fáise curto o dia,
e trémese o longo escuro.
As veces, perdes a noción,
de saber que axíña amence.
As veces,
queres estar en mañá.
As veces....

De cando tes noite en ti

Marité Prieto
Tódolos deréitos reservados.

Case nunca sentia

 Case nunca sentia

Case nunca sentia iso,

que chaman soedáde.

Non habia inverno triste,

nin carreiros solitarios.

Farolas altivas,

coma ollo vixiánte.

Mesas na rúa,

oferentes de ambrosía.

Nin lama nos zapatos,

nin landras caendo no chan.

Viciños enriba,

embaixo un mesón.

Unha gloria ver xente,

avanzando en ringléiras.

Apuróu o vaso nun grolo,

bolso e bastón.

Dez minutos de bus,

casiña!: noso siñor.

Ollóu a fiestra,

que tanto lle daba.

O presentador chiscóulle un ollo,

ela correspondéu.

Case nunca sentía.

De cando un mesmo.

Marité Prieto.

Tódolos dereitos reservados.