Cantando un alalá
A contención tiña custo,
un tran-tran no corazón.
Lonxe de amoldarse,
calaba.
Na cabeza mil idéas,
de fondo o zumbído.
Víñan as ganas de expresar,
pero mordéu a língua.
Probóu coa mirada,
rumiánte de hastío.
O zoar transformóuse en adagio,
e no péito o sosego.
Maxinóuse noutro traxe,
escoitando aquel balbordo.
Mil nascéncias precisaba,
e tiróu a toalla.
Deixóu de oir,
e bailába agora unha mazurka.
Pasaban por diante fugaces,
silabas soltas, que non entendía.
Movimentos oculares,
mans axitándo en explicacións.
Danzába, danzaba sóa,
sen que ninguén se decatara.
Arte no desemulo,
enxaulába os pensamentos.
Libre ao fin,
cando remataron.
Respostóu cantando un alalá.
Tampóuco entenderon.
Idiomas paralelos,
para encontros desencontrádos.
De canto Babel non é nome de muller.
Marité Prieto
Tódolos deréitos reservados
un tran-tran no corazón.
Lonxe de amoldarse,
calaba.
Na cabeza mil idéas,
de fondo o zumbído.
Víñan as ganas de expresar,
pero mordéu a língua.
Probóu coa mirada,
rumiánte de hastío.
O zoar transformóuse en adagio,
e no péito o sosego.
Maxinóuse noutro traxe,
escoitando aquel balbordo.
Mil nascéncias precisaba,
e tiróu a toalla.
Deixóu de oir,
e bailába agora unha mazurka.
Pasaban por diante fugaces,
silabas soltas, que non entendía.
Movimentos oculares,
mans axitándo en explicacións.
Danzába, danzaba sóa,
sen que ninguén se decatara.
Arte no desemulo,
enxaulába os pensamentos.
Libre ao fin,
cando remataron.
Respostóu cantando un alalá.
Tampóuco entenderon.
Idiomas paralelos,
para encontros desencontrádos.
De canto Babel non é nome de muller.
Marité Prieto
Tódolos deréitos reservados
No hay comentarios:
Publicar un comentario